Decyzje i procesy decyzyjne w zarządzaniu publicznym …
Podczas kolejnej konferencji tematycznej (Mysłakowice 13-14 września) dyskutowano na temat problemów ważkich dla samorządów terytorialnych. W swoim wystąpieniu zwróciłem uwagę na problemy decyzyjne, które występują w zarządzaniu publicznym. Od samorządów wymaga się menedżerskiego podejścia do zarządzania, ale system prawny i okoliczności funkcjonowania samorządów mocno ograniczają swobodę decyzyjną.
Na wstępie artykułu zapisałem:
„Nowocześnie i skutecznie funkcjonujące organizacje mają wypracowany system podejmowania decyzji i poukładany proces decyzyjny. Samorządy terytorialne przechodząc z administrowania na zarządzanie stają przez koniecznością wypracowania i usprawnienia procesów decyzyjnych. Nowy nurt zarządzania publicznego – New Public Management obejmuje nowatorskie prace badawcze i wdrożeniowe mające na celu adaptację do sektora finansów publicznych idei, metod, technik i rozwiązań instytucjonalnych stosowanych w sektorze prywatnym [Lubińska 2011, s. 52]. Jednak nie wszystkie rozwiązania znane z organizacji biznesowych można w sposób łatwy i prosty przenieść do sfery publicznej. Mimo, że część jednostek sektora publicznego jest już na etapie menedżerskiego zarządzania publicznego [Hausner 2008, s. 23-24] to jednak decyzje menedżerskie w administracji publicznej stają się jeszcze rzadkością. ”
Konkluzje moje są następujące:
Administrację przedstawia się zazwyczaj jako sztukę „realizacji zadań” [Simone 1998, s.19]. Czyli stanowi ona reaktywny element w procesie decyzyjnych. Wdrażając mechanizmy i instrumenty zarządzania strategicznego, przybliżamy ją do nurtu Nowego Zarządzania Publicznego. Samo wyznaczenie strategii nie gwarantuje sukcesu organizacji. Koniecznym staje się wprowadzenie instrumentów planistycznych, analitycznych i kontrolnych [Filipiak 2011, s. 145]. Z każdym z tych instrumentów wiążą się problemy z ich wykorzystaniem. Zidentyfikowane problemy wykazane w niniejszym opracowaniu pogrupuję zgodnie z powyższą typologią.
Wnioski w zakresie planowania działań:
– daleki horyzont planistyczny inwestycji w znacznym stopniu przyczynia się do uporządkowanych procesów rozwojowych gminy, jednakże konieczność stałej weryfikacji planów, koncepcji i projektów naraża samorządy terytorialne na dodatkowe koszty związane z aktualizacją,
– wydłużający się horyzont czasowy w planowaniu finansowym dużych projektów inwestycyjnych, naraża samorządy na niedoszacowanie kosztów planowanych w stosunku do kosztów rzeczywistych.
Wnioski w zakresie analizy finansowej i organizacyjnej:
– nawet dobrze przygotowany montaż finansowy na etapie projektowania staje się bezużyteczny w sytuacji pojawiających się innych, korzystniejszych możliwości finansowania projektów inwestycyjnych,
– system realizacji dużych, skomplikowanych projektów inwestycyjnych wprowadza do zarządzania projektem wiele elementów niepewności, które w rozwiązywaniu bieżących problemów wiążą się z dodatkowymi kosztami inwestycyjnymi,
– chęć realizacji dużych projektów inwestycyjnych, przez małe samorządy (duża skłonność do inwestowania) wiąże się z barierą organizacyjnej wydolności urzędu oraz brakiem kadr przygotowanych do nadzoru i realizacji takich zadań.
Wnioski w zakresie kontroli:
– system weryfikacji zamierzeń zaplanowanych w strategii powoduje, że samorządy zbyt kurczowo trzymają się przyjętych ustaleń, wykazując małą skłonność do odchyleń od planowanych zamierzeń,
– po rozliczeniu i podsumowaniu zrealizowanych przedsięwzięć inwestycyjnych powinien pojawić się raport trudności z realizacji stanowiący praktyczną wskazówkę dla kolejnych realizacji.
Link do pełnego artykułu: Mysłakowice – decyzje
