Jarosław Hermaszewski

Nowoczesne zarządzanie jednostką samorządu terytorialnego wiąże się ze stosowaniem różnych instrumentów wspomagających proces zarządzania. Wieloletnie planowanie finansów staje się koniecznością w obliczu stale występującego deficytu podsektora samorządowego. Jednak rozwiązania systemowe, nakładające na samorząd obowiązek sporządzania różnych dokumentów planistycznych, nie zawsze przynoszą spodziewany skutek.

Wprowadzenie nowoczesnych instrumentów wspomagania zarządzania do administracji samorządowej staje się podstawą procesu strategicznego zarządzania. Zarządzanie strategiczne jak określa Z.Pierścionek, obejmuje problematykę natury ekonomicznej oraz organizacyjnej, ale także dotyka strefy problemów związanych z informacją i jej przetwarzaniem, jak również wykorzystuje szereg narzędzi analitycznych [Pierścionek, 1995]. Jednak, jak wskazuje praktyka, nie zawsze założenia ustawodawcy odnoszą zamierzony skutek. Wprowadzanie kolejnych formalnych obowiązków, przy braku jasnych i przejrzystych reguł ich stosowania oraz towarzyszących temu problemów interpretacyjnych, powoduje znaczny opór środowisk samorządowych do ich wdrażania. Systematyczne planowanie wieloletnie oraz formułowanie strategii rozwojowych stało się już standardem większości samorządów, poczucie własnej skuteczności w działaniu jest również na wysokim poziomie, zatem konieczność stosowania różnego instrumentarium wspomagania zarządzania nie powinno być „przykrym obowiązkiem” lecz „słuszną koniecznością” służącą usprawnieniu i wystandaryzowaniu procedur postępowania z nadmiernym zadłużaniem się samorządów i zwiększeniu skuteczności i efektywności gospodarowania środkami publicznymi.

Prezentacja podczas konferencja Kraków, maj 2012: Konferencja Kraków 2012

Streszczenie i podsumowanie artykułu: Analiza skuteczności – skrót